Σκηνικές οδηγίες: Η σκηνή είναι χωρισμένη στα δύο. Το μισό αριστερά μέρος είναι μια λίμνη με την επιφάνεια να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της σκηνής και τον βυθό τέρμα αριστερά. Το μισό δεξιά μέρος είναι η ακτή της λίμνης. Ένα σμήνος από κουνούπια είναι στην ξηρά με λυπημένη διάθεση.
Κ=κάποιο κουνούπι
ΚΚ=όλα τα κουνούπια
Κ: Σταμάτησαν πάλι οι φυσσαλίδες.
Κ: Σταμάτησαν.
Κ: Να ήταν τρόπος να μένουν για πάντα.
Κ: Να ήταν.
Κ: Ήρθε η ώρα Νέρια
Κ: Ήρθε η ώρα
Κ: Ήρθε η ώρα να τραγουδήσεις
Κ: Να τραγουδήσεις το πικρό τραγούδι
Κ: που πάντα θα ζεσταίνει την ψυχή σου
(εμφανίζεται η Νέρια από αριστερά τραγουδώντας)
στα χέρια μου σε κράταγα
και πας
στο στήθος μου ξαγρύπναγες
που είσαι;
δεν έφτασε η ανάσα μου
σε χάνω
για λίγο μόνο ο έρωτας
αντίο
(στα κουνούπια)
Πετάξτε μακριά και πείτε το. Η Νέρια είναι εδώ.
(φεύγει)
Κ: Θ’ αρχίσουν πάλι να εμφανίζονται τα ζευγαράκια.
Κ: Αυτό είναι το μόνο καλό.
Κ: Εσύ μόνο το στομάχι σου σκέφτεσαι.
Κ: Τι να σκέφτομαι. Τι πιο γλυκό από το ανθρώπινο αίμα.
Κ: Εδώ που τα λέμε.
Κ: Δεν έχει και πολύ άδικο.
Κ: Καθόλου άδικο δεν έχει.
ΚΚ:
τρέχει τρέχει τρέχει
ο έρωτας στις φλέβες των ανθρώπων
τρέχει τρέχει τρέχει
σαν ζάχαρη στο αίμα τους κυλά
τρέχει τρέχει τρέχει
στην πρώτη τρύπα που θα κάνεις
τρέχει τρέχει τρέχει
πετάγεται σαν πίνδακας ψηλά
αίμα γλυκό αίμα γλυκό
στα χείλη μου
αίμα γλυκό αίμα γλυκό
σε ψάχνω να σε βρω
αίμα γλυκό αίμα γλυκό
στα χείλη μου
αίμα γλυκό αίμα γλυκό
σε ψάχνω να σε βρω
(μπαίνει από δεξιά ένα ζευγάρι, το κορίτσι σχεδόν σέρνει το αγόρι, τα κουνούπια χορεύουν γύρω τους)
Κορίτσι1: Έλα εδώ είναι.
Αγόρι1: Είναι γεμάτο κουνούπια θα μας θερίσουν.
Κ: (τσιμπάει το αγόρι) Άνοστος είναι αυτός;
Κορίτσι1: Να βλέπεις. Δεν βγάζει φυσσαλίδες η λίμνη.
Αγόρι1: Με έχουν κάνει σουρωτήρι δεν φεύγουμε λέω εγώ.
Κ: (τσιμπάει το κορίτσι) Κι αυτή σκέτο νεροζούμι.
Κορίτσι1: Τώρα πρέπει να καλέσουμε το πλάσμα της λίμνης.
Αγόρι1: Τι να ενοχλούμε τώρα…
Κορίτσι1: Πως λες να το κανουμε;
Κ: Σιγά μη το βρεις.
Αγόρι1: Να σφυρίξω;
Κ: Αλήθεια τώρα;
Κορίτσι1: Ξέρω γω;
Αγόρι1: Θα σφυρίξω.
Κ: Αλήθεια;
Κ: Ήρθες στη Νέρια.
Κ: Στη Νέρια του Έρωτα.
Κ: Του Έρωτα.
Κ: Του Έρωτα που δεν πεθαίνει ποτέ.
Κ: Που είναι αιώνιος.
Κ: που είναι παντοτινός
Κ: Σ’ εκείνη
Κ: Σ’ εκείνη
Κ: Σ’ εκείνη που το μυστικό κρατάει
K: το μυστικό κρατάει
Κ: Το μυστικό του Έρωτα
Κ: του Έρωτα εκείνου
Κ: του Έρωτα εκείνου
ΚΚ: που ζει για πάντα
Κ: που ζει για πάντα
Κ: που ζει για πάντα
Κ: για πάντα
Κ: Και πώς θα την καλέσεις;
Κ: Πώς θα την καλέσεις;
Κ: Πώς θα την καλέσεις;
Κ: Πες μου πως θα την καλέσεις;
Κ: Σφυρίζοντας;
Κ: Ε; Σφυρίζοντας;
Κ: έτσι θα σου το πει;
Κ: έτσι θα σου το πει;
Κ: έτσι θα σου το φανερώσει;
Κ: Μήπως να κάνεις τίποτα άλλο;
Κ: Τίποτα άλλο με το στόμα σου;
Κ: Για σκέψου.
Κ: Για σκέψου.
Κ: Για σκέψου.
Κ: Σκέψου λίγο.
Κ: Τι άλλο μπορείς να κάνεις με το στόμα σου;
Κ: τι άλλο;
Κ: τι άλλο;
Κ: Ναι αυτό.
Κ: Αυτό.
Κ: Αυτό.
Κ: Αυτό.
(το ζευγάρι έχει φτάσει κοντά να φιληθεί)
Αγόρι1: Θα σφυρίξω.
Κ: Για τίποτα δεν είναι αυτοί.
Κ: Απάνω τους.
(τα κουνούπια κυνηγάνε το ζευγάρι να το διώξουν)
Κ:
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
τον δρόμο εσείς τον χάσατε
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
δεν είναι εδώ για σας
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
μονάχα αν ο έρωτας
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
φωλιάζει στις καρδιές σας
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
για σας τότε η Νέρια
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
θα βγει απ’ το βυθό
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
τα πόδια σας μπερδέψατε
τσιμπήστε τους
τσιμπήστε τους
δεν είναι εδώ για σας
(αφού φύγει το ζευγάρι)
Νεράιδα:
ένα κεράκι λιγοστό
κρατούσατε στα χέρια
στο πρώτο φύσημα του ανέμου
έσβησαν τα αστέρια
μια φλογίτσα ψεύτικη
στη μπόρα δεν αντέχει
πως να πυρώσει δυο καρδιές
η λάβα να ανέβει
(μπαίνει δεύτερο ζευγάρι από δεξιά)
Αγόρι2: Εγώ έλεγα ότι δεν θα έρθεις.
Κοριτσι2: Γιατί να μην έρθω;
Κ: (τσιμπάει το αγόρι) Μμμμμμ;
Αγόρι2: Δεν ξέρω, έτσι μέσα μου έλεγα ότι δεν θα έρθεις.
Κοριτσι2: Ναι αλλά ήρθα.
Αγόρι2: Ήρθες. Και τι λες; Θα μείνεις;
Κ: (τσιμπάει το κορίτσι) Κάτι γίνεται.
Κοριτσι2:Γιατί όχι; Ωραία είναι. Τι είναι εδώ;
Αγόρι2: Δεν ξέρω. Δεν έχω έρθει ξανά σε αυτή τη λίμνη.
Κοριτσι2: Πολύ θα ήθελα να δω τη λίμνη τη νύχτα. Πως να φαίνεται κάτω από το φως των αστεριών;
Αγόρι2: Μπορούμε να μείνουμε αν θέλεις μέχρι να σκοτεινιάσει. Σήμερα δεν έχει φεγγάρι, θα βλέπουμε καθαρά τα αστέρια.
Κοριτσι2: Γιατί όχι.
Αγόρι2: Ξέρεις ποιο είναι το πιο λαμπερό αστέρι στον ουρανό;
Κοριτσι2: Η Αφροδίτη νομίζω.
Αγόρι2: Είναι ο Δίας.
Κοριτσι2: Πόσο σίγουρος είσαι;
Αγόρι2: Πολύ. Εσύ πόσο σίγουρη είσαι ότι είναι η Αφροδίτη.
Κοριτσι2: Πολύ.
Αγόρι2: Λες να είναι η Αφροδίτη;
Κοριτσι2: Λες να είναι ο Δίας;
Κ: Μήπως λέτε πολλά; Άντε τελειώνετε.
Κ: Μην τους ενοχλείς!
Κ: Ότι θέλω θα κάνω.
Κ: Άσε να μιλήσουν
Κ: Δεν υπάρχει πιο όμορφη γλώσσα
Κ: Από την γλώσσα των ερωτευμένων
Κ: Όταν τα χείλη
Κ: Δεν έχουν ακόμα ακουμπήσει
Κ: Όταν ακόμα διψασμένα
Κ: Ψάχνουν να βρουν λίγη δροσιά
Κ: Ψάχνουν νερό
Κ: Νερό
Κ: Νερό σε πηγάδι
Κ: Όταν ακόμα είναι διψασμένα
Κ: Τότε γεννιούνται λόγια
Κ: Λόγια
Κ: Λόγια
Κ: Λόγια σαν τα γλυκά σταφύλια
Κ: Σταφύλια
Κ: Σταφύλια
Κ: Σταφύλια
Κ: Γλυκά σταφύλια
Κ: Γλυκά σταφύλια τα λόγια του έρωτα
Κ: Όταν τα χείλη ακόμα διψασμένα
Κ: Γλυκά σταφύλια τα λόγια του έρωτα
(το ζευγάρι φιλιέται … το ζευγάρι συνεχίζει το φιλί όσο τα κουνούπια τραγουδάνε και η νεράιδα εμφανίζεται στην επιφάνεια της λίμνης)
ΚΚ:
πηγάδι βαθύ
νερό γεμάτο
τη δίψα νικάς
πηγάδι βαθύ
δροσιά σκορπίζεις
ζωή γεννάς
Νεράιδα:
κι ύστερα
μόνο
ξερό
ξεψυχάς
(το ζευγάρι βλέπει τη νεράιδα και τρομάζει)
Νεράιδα: Από μένα, μη φοβάστε.
Αγόρι2: Τι είσαι;
Κ: Κάθε φορά η ίδια ερώτηση.
Κ: Μα γιατί δεν ρωτάνε κάτι πιο πρωτότυπο;
Κορίτσι2: Είσαι η … Νέρια;
Αγόρι2: Η Νέρια;
Κορίτσι2: Είχα ακούσει για σένα … αλλά δεν το πίστεψα.
Νεράιδα: Και τώρα; Το πιστεύεις;
Αγόρι2: Τι γίνεται;
Κορίτσι2: Έρχονται εποχές που η λίμνη σταματάει να αναπνέει. Οι φυσαλλίδες απ’ το βυθό δεν φτάνουν πια στην επιφάνεια. Τότε λένε ότι ένα πλάσμα κατοικεί μέσα στη λίμνη. Κι αυτό είναι που αναπνέει τις φυσαλλίδες.
Αγόρι2: Είσαι εσύ αυτό το πλάσμα;
Νεράιδα: (νεύει καταφατικά)
Αγόρι2: Και τι θέλεις από μας;
Νεράιδα: Εσείς ίσως θέλετε κάτι από μένα.
Κορίτσι2: Το πλάσμα της λίμνης γνωρίζει το μυστικό του έρωτα … που κρατάει για πάντα.
Αγόρι2: Κι εσύ θέλεις να το μάθουμε;
Κορίτσι2: Εσύ;
Αγόρι2: (νευει καταφατικά)
Νεράιδα: Ακολουθήστε με. (μπαίνει στη λίμνη και τους περιμένει)
Κ: Ήρθε η ώρα.
Κ: Η ώρα.
Κ: Τι θα κάνεις;
Κ: Τι θα κάνεις;
Κ: Τι θα κάνεις;
Κ: θα πέσεις;
Κ: θα πέσεις;
Κ: θα βουτήξεις στου έρωτα τα μαύρα νερά;
Κ: η μήπως…
Κ: μήπως
Κ: μήπως
Κ: μήπως ο άγνωστος βυθός
Κ: ο βυθός ο αγριεμενος
Κ: ο αγριεμενος
Κ; ο άγνωστος
Κ: μήπως αυτός ο βυθός
ΚΚ: λυγίζει την ψυχή σου;
Κ: μη σκέφτεσαι
Κ: μη σκέφτεσαι
Κ: δεν θέλει σκέψη ο έρωτας
Κ: λυσε τα φρένα
Κ: λυσε τα φρένα
Κ: αφέσου
Κ: αφέσου σ’ αυτό
Κ: αφέσου σ’ αυτό που είναι ψέμα
Κ: που είναι και αλήθεια
Κ: ψέμα
Κ: και αλήθεια
Κ: αλήθεια
Κ: και ψέμα
Κ: μπες μέσα στα νερά
Κ: βυθίσου
Κ: αφέσου
Κορίτσι2: δεν ξέρω να κολυμπάω
Νέρια: δεν θα σου χρειαστεί
Αγόρι2: Τι θα μας κάνεις;
Νέρια: θα σας πάρω στο βυθό
Κορίτσι2: στο βυθό;
Νέρια: στο βυθό είναι το μυστικό
Αγόρι2: θα πνιγούμε
Κορίτσι2: θα πνιγούμε
Νέρια: οξυγόνο είναι ο έρωτας
ΚΚ: οξυγόνο είναι ο έρωτας
ΚΚ: οξυγόνο είναι ο έρωτας
ΚΚ: οξυγόνο είναι ο έρωτας
Αγόρι2: δεν μπορώ
Κορίτσι2: δεν μπορώ
Αγόρι2: πως να βουτήξω στο βυθό
Κορίτσι2: πώς να αρνηθώ τον ήλιο
(το ζευγάρι αποχωρεί όσο τραγουδούν τα κουνούπια)
Νερό θολό, νερό θολό
Στη μαύρη σκοτεινιά σου
ποιος να βουτήξει να αφεθεί
στην άγνωστη αγκαλιά σου
τον έρωτα σαν φοβηθείς
ο ήλιος σε ξεραίνει
μονάχα με νερό θολό
αυτό το δέντρο βγαίνει
Νέρια: γλυκά σταφύλια τα λόγια των ερωτευμένων, γλυκά σταφύλια, γλυκά σταφύλια … που κρασί δεν βγάζουν (βυθίζεται στη λίμνη)
Κ: Δεν είναι εύκολο
Κ: να αφεθείς στα μαύρα νερά
Κ: δεν είναι εύκολο
Κ: να κάνεις φίλο το βυθό
Κ: Δεν είναι εύκολο
Κ: να αφήσεις το τιμόνι
Κ: στα χέρια ενός παιδιού
Κ: Δεν είναι εύκολο
Κ: να γίνει το κορμί σου όργανο
Κ: στα χέρια ξένου μουσικού
Κ: όλα είναι δύσκολα
Κ: χωρίς τον έρωτα
Ακούγονται γέλια από την δεξιά πλευρά και φωνές χαρούμενες:
…….
…….