κάποτε βρήκα μια εξαίσια πανοπλία

τόσες ήταν οι πληγές μου
που την φόρεσα χωρίς να κοιτάξω
το όνομα που ήταν γραμμένο μέσα της

από τότε
μονάχα με το κρασί για λίγο ξεκλειδώνει
και το πρωί οι κλειδαριές είναι ξανά ασφαλισμένες

δικαιολογίες

εν πάση περιπτώσει
τώρα πια
τίποτα άλλο δεν μπορεί να γίνει