γεννήθηκα την ώρα
που το φως πρόκειται να νικηθεί απ’ το σκοτάδι
μ’ ακόμα δεν έχει υποκύψει

μαζί μου γεννήθηκαν δύο άλογα
το ένα ζούσε στα άγρια σκοτάδια
το άλλο ήξερε μοναχά το φως

κι όταν βρισκόμουν στην ράχη του ενός
άλλο δεν σκεφτόμουν από εκείνο που ήταν μοναχό του

τώρα, δεν θυμάμαι πως, έφτασα εδώ
να ταξιδεύω χωρισμένος στα δύο
από εκείνη τη λεπτή γραμμή
που ενώνει το σκοτάδι με το φως

με το ένα πόδι πάνω σε ράχη από αστέρια
και τ’ άλλο σε ράχη λαμπερή

κρατάω αυτή την κοπιαστική ισορροπία
χρόνια τώρα κι ακόμα δεν είμαι σίγουρος
αν θέλω να μείνω για πάντα σε αυτή
ή να φτάσει επιτέλους ο καιρός
ν’ αποκλίνουν τα άλογα
για να διαλέξω ή να πέσω