είμαι κι εγώ από αυτούς
που καταστρέφουν την ποίηση
γράφω τα στιχάκια μου, εκδίδω συλλογές
βγαίνω στις πλατείες και στις αίθουσες
κάνω παρουσιάσεις και λέω παντού πως είμαι ποιητής
αισθάνομαι πως ο κόσμος με τιμά
και της ποιήσεως το ανάστημα σηκώνεται
απ’ την πολύτιμη συνεισφορά μου
μπροστά στη ματαιοδοξία μου δεν λογαριάζω τίποτα
ζητώ την προσοχή σου με αυθάδεια
η αυθεντία μου δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως
κι εκεί στις κεντρικές πλατείες
και στις αίθουσες που τα κάνω όλα αυτά
στέκουν ρολόγια που μετράνε λεπτό – λεπτό
την ώρα που θα φέρει την λύτρωση
από αυτή τη συμφορά