χιόνι απαλό

περιπλανήθηκα γυμνός
μες του Δεκέμβρη τα σκοτάδια
κι εκεί, στη μέση του
τσάκισα την ύπαρξή μου δυο φορές
στου έρωτα τα βράχια

κι ύστερα ήρθες εσύ
σαν χιόνι απαλό μέσα στην άγρια νύχτα
κι ώσπου να ξημερώσει
έντυσες την ψυχή μου στα λευκά