άδεια καρέκλα

άδεια μια καρέκλα
σ’ ένα μπαλκόνι περιμένει

στην κάψα του καλοκαιριού, το δροσερό αεράκι
στον άγριο χειμώνα, της πλάσης τον θερμαστή

τη νύχτα, περιμένει να ‘ρθει η μέρα
και τη μέρα, να έρθει η νύχτα

κι όλο μένει μόνη
μέχρι να εμφανιστεί αυτός
που θα βρει την αρχή στον κύκλο της ζωής