άβυσσος

στο χείλος του γκρεμού
στάθηκα ορθός μπροστά του

χόρτασα με το πολύχρωμο τοπίο
καθάρισε η ματιά μου απ’ της ανοιχτωσιάς τη θέα

κι άκουσα με τρόμο, μαζί και ηδονή
το τραγούδι απ’ την άβυσσο
να τραβάει το κορμί μου
όπως τ’ αγιόκλημα τη μέλισσα

το ξέρω πως γεννήθηκα να πέσω
το ξέρω πως το τραγούδι θα κερδίσει

μα είναι ωραία η θέα
κι όσο βαστούν τα φρένα μου
θα μένει μόνη η άβυσσος